Met een grote glimlach samen op pad!

Enige tijd geleden zocht een gezin contact met Sociom om zich aan te melden voor steunouder. Vader: “De mama van onze 9-jarige zoon is ongeneeslijk ziek en moet 3x per week naar de dialyse. Dit is een grote belasting. Dat ervaren we op meerdere momenten in het dagelijks leven. Daarom is het zo mooi dat wij via Sociom een steunouder hebben gevonden. Het geeft ons als ouders een steuntje in de rug.”

Op deze manier kan hun zoon op een andere manier ook aandacht krijgen. Lekker naar het bos, samen een spelletje doen en de zorgen over zijn moeder verdwijnen voor heel even naar de achtergrond. Elke week kijkt hij er weer naar uit om naar zijn steunouder te gaan. “Als wij onze zoon met een grote glimlach met zijn steunouder op pad zien gaan, daar zijn wij heel dankbaar voor”, aldus vader.

Om tot deze match te komen, is er een zorgvuldige selectie en kennismaking aan vooraf gegaan. Steunouder: “Ik ben mij gaan verdiepen in wat het steunouder zijn precies inhoudt, maar ik had ook zeker wel twijfels wat ik het vraaggezin en kind zou kunnen bieden. Wij hebben zelf geen kinderen en naast neefjes en nichtjes hebben wij daar ook geen ervaring in. Ik dacht dat dat toch wel handig zou zijn.”

Deze twijfels werden al snel weggehaald door een gesprek met Iris Steenbruggen, coördinator steunouder bij Sociom. Verschillende onderwerpen zoals beschikbaarheid, voorkeur leeftijd etc. worden besproken om de match zo succesvol mogelijk te maken. “Naarmate het gesprek vorderde, werd ik steeds enthousiaster. Het is dus geen voorwaarde dat je ervaring moet hebben in het opvoeden van kinderen. Wij hebben twee honden en kippen. We gaan regelmatig met de honden naar het bos. Ik begon in te zien dat de rustige woonomgeving, het contact met de dieren en mijn duidelijke manier van communiceren, waardevolle elementen zijn die ik een vraaggezin kan bieden. Ik heb mij direct aangemeld als vrijwilliger en de nodige zaken werden in gang gezet”, aldus de steunouder.

Zo volgde snel een kennismakingsgesprek met het vraaggezin. Steunouder: “Vanuit allebei de kanten was het natuurlijk een beetje onwennig, maar al heel snel had de jongeman zijn hart verloren aan onze jongste hond. Uiteindelijk hebben wij goede afspraken gemaakt hoe we de kennismakingsperiode konden opbouwen.”

Inmiddels zijn we een aantal maanden verder en haalt zijn steunouder hem elke donderdag thuis op. Samen met haar twee enthousiaste honden gaan ze meteen naar het bos. Thuis wordt er nog wat gedronken en is er soms nog tijd voor een spelletje. Na een geslaagde middag wordt hij weer naar huis gebracht.

Het kind en de steunouder beleven een leuke middag en ondertussen hebben zijn ouders heel even de handen vrij. Een mooie match!

Ook steunouder worden?

Ben je na het lezen van dit artikel enthousiast en wil je misschien ook steunouder worden? Neem dan vrijblijvend contact met ons op. Wij informeren je graag over de mogelijkheden.

Iris Steenbruggen, coördinator steunouder bij Sociom